Satu benda yg perlu saya jelaskan disini ialah segala kandungan cerita yg korang lihat di kaca tv sekarang ni yg tentukan ialah stesyen TV semata mata. Kami sebagai produser, pengarah atau scripwriter tidak ada kuasa sama sekali dalam menentukan jalan cerita kami sendiri. Segala kandungan atau plot atau watak pihak kami perlu persembahkan pada stesyen terlebih dahulu sebelum di approved. Cuma sesekali kalau ada rezeki kami dibenarkan buat cerita yang kami suka manakala selebihnya kami hanya menurut perintah. Dan lagi satu stesyen tv menjual fantasi kerana penonton suka dengan fantasi. So there’s no such thing pasal drama realiti. Once a while baru kami boleh buat drama tg bersifat realiti. Coz for them reality bites and people dun like to be bite by their own reality. Korang ingat cerita macam Kabhi Kushi Kabhi Gham tu realiti ker? Its a fantasy and thats why it can sells. Apa yg penting bg mereka content yg boleh dijual dan bukan yang terlalu real sangat. Cerita2 pasal kesusahan atau realiti masyarakat bawahan bukan satu tarikan yg boleh dijual atas alasan pengiklan kurang gemar dengan cerita2 yg less glamour. Pengiklan tak suka diasosiasikan dengan imej2 kemiskinan atau realiti.
* Suka atau tidak TV stesyen swasta adalah satu entiti perniagaan semata mata yg akan menyajikan apa saja rancangan yg derang rasa penonton SUKA TENGOK!! Di ulangi..YG DERANG RASA PENONTON SUKA…sama jer macam lebai manap yg kononnya tahu hukum hakam tu jual rokok kat kedai tu. Dah sah sah hukum merokok tu haram tapi kenapa masih dok jual lagi kat orang ramai? Sbb disitu lah wujudnya permintaan kannnnn….and tv do the same thing. They have to sell unhealthy story for the audience walaupun derang tahu cerita tu sebenarnya tak menyumbang apa apa pun pada pembangunan masyarakat. Yg penting people will still keep watching.
